Twoje dziecko jest ciągle smutne i drażliwe? Sprawdź możliwe przyczyny

To normalne, że zachowanie dziecka zmienia się wraz z wiekiem. Już w okresie wczesnoszkolnym rodzice mogą zauważyć, że ich do tej pory radosna pociecha stała się markotna, drażliwa, wybuchowa i regularnie ma gorszy nastrój. Nie powinnaś tego lekceważyć, ponieważ coś musi być źródłem takiej niekorzystnej zmiany. W naszym poradniku wymieniamy najbardziej prawdopodobne przyczyny.

Problemy w szkole

To najbardziej prawdopodobna przyczyna gwałtownej zmiany zachowania Twojego dziecka. Jeśli pociecha ma jakieś problemy w szkole, to muszą one rzutować na jej samopoczucie. W grę może wchodzić np. konflikt w grupie rówieśniczej, nieradzenie sobie z jakimś przedmiotem czy kompleksy związane z niższym statusem majątkowym.

Alienacja

Bardzo częstą przyczyną trwałego pogorszenia nastroju u dziecka jest niedogadywanie się z innymi uczniami, przez co pociecha czuje się wyalienowana – lub wręcz jest wypchnięta poza grupę. Może to wynikać z jej charakteru, osobistych przekonań czy nieakceptowania zachowania grupy.

Brak dostatecznej uwagi ze strony rodziców

Widząc, że dziecko jest osowiałe, choć wcześniej było naturalnie radosne i żywe, warto dokładnie zastanowić się nad tym, czy w ostatnim czasie nie zaszły jakieś negatywne zmiany w domu. Być może rodzice teraz więcej pracują, przez co nie mają czasu na rozmowy z dzieckiem i zapewnienie mu tak potrzebnej bliskości? Może tata lub mama wyjeżdżają w delegację? Może często się kłócą, co odbija się na dziecku, które przecież doskonale wyczuwa negatywne emocje?

Pogorszenie wyglądu

Prozaiczną, ale dla dziecka ważną przyczyną przeciągającej się chandry mogą być właśnie zmiany w jego wyglądzie. Szczególnie dotyczy to dziewczynek, u których już w wieku około 9-10 lat mogą się pojawiać np. krosty na twarzy. Dzieci na tym etapie zaczynają też dostrzegać przetłuszczającą się cerę i włosy, nadwagę, krzywe zęby etc. Zwłaszcza, jeśli są z tego powodu wyśmiewane przez rówieśników.

Bacznie obserwuj swoje dziecko i nie wahaj się rozpocząć z nim poważnej rozmowy – nie oceniaj, niczego nie wymuszaj, pozwól się dziecku wygadać i zapewnij je o swoim wsparciu. Przegapienie tego momentu może być dramatyczne w skutkach i spowodować np. zaburzenia psychiczne u dziecka, włącznie z depresją.