Jak i w czym noscić dzieci?

Noworodki i dzieci, które nie trzymają samodzielnie główki
    * Pozycja kołyski („fasolki”) - dla dzieci bez dysplazji stawów biodrowych - we wszystkich typach chust
    * Pozycja na biodrze – w chuście wiązanej
    * Pozycja brzuszkiem do brzuszka – w chuście wiązanej lub niektórych nosidłach ergonomicznych


Dzieci kontrolujące główkę
    * Pozycja na biodrze – w chuście wiązanej, dobrze dobranej chuście kołkowej lub chuście kieszonce (pouch)
    * Pozycja brzuszkiem do brzuszka w chuście wiązanej, dobrze dobranej chuście kołkowej lub chuście kieszonce i niektórych nosidłach ergonomicznych (także w szytych na miarę nosidłach azjatyckich, jednak nie jest to rozwiązanie polecane)
    * Pozycja na plecach – w chuście wiązanej oraz niektórych nosidłach ergonomicznych

(Jeśli dziecko lubi być noszone poziomo jak najbardziej pozwalajmy mu na to, jednak z większym dzieckiem taka pozycja bywa niewygodna.

Dzieci, które nie umieją samodzielnie osiągnąć pozycji siedzącej powinny mieć zawsze schowane rączki w chuście.)

Dzieci samodzielnie siadające
    * Pozycja na biodrze - we wszystkich typach chust i nosideł miękich
    * Pozycja brzuszkiem do brzuszka – we wszystkich typach chust i nosideł miękich
    * Pozycja na plecach - we wszystkich typach chust i nosideł miękich

Dzieci chodzące

Nawet samodzielnie przemieszczające się dzieci wymagają pomocy na dłuższych spacerach lub przytulenia w chwilach strachu czy choroby. W chuście będzie nam wygodniej niż nosząc na rękach.

Z powodzeniem możemy stosować wszystkie pozycje, we wszystkich typach chust i nosideł miękich, w których jest nam wygodnie. Doświadczenie podpowiada, że większe dzieci najwygodniej nosi się na plecach, na krótkie dystanse pomocne bywa również noszenie na biodrze.

Prawidłowe ułożenie w chuście

Pozycje kołyskowe:

dziecko leży na boku, brzuszkiem do noszącego, główka nie jest przygięta do klatki piersiowej, między noszącym a dzieckiem jest kawałek materiału, głowka jest podtrzymana, nóżki mogą wystawać z chusty ale materaił musi sięgać przynajniej pod kolanka malucha

Pozycje pionowe “brzuszkiem do brzuszka” (z przodu, na plecach i na biodrze):

dziecko nie odstaje jak się pochylamy, mamy wrażenie, ze na nas leży jak przyklejone, możemy je swobodnie ucałować w główkę, dziecko nie wykrzywia się na bok, plecki ma lekko zaokrąglone, nóżki ugięte pod siebie (kolanka przynajmniej na wysokości pupy), lekko odwiedzione, pod pupą dziecka znajduje się tyle materiału, że sięga on aż pod kolanka dziecka a jego krawędź jest między noszącym a dzieckiem

Nie powinno się  umieszczać dziecka w chuście przodem do świata. Takie ułożenie może maluchowi zaszkodzić, ponieważ cały ciężar ciała opiera się na jego kroczu, nóżki zwisają w dół zamiast być w pozycji kucznej, kręgosłup wygina się nienaturalnie, bo jest dociskany klatką piersiową noszącego, nie ma podparcia na dla główki, która jest narażona na wstrząsy, a maluch nie ma możliwości wtulenia się i ucieczki od nadmiaru wrażeń.

Publikacja ze strony www Klubu Kangura za zgodą Klubu.