Na rynku znajdziemy wiele rodzajów skór i tkanin syntetycznych je imitującyh, z których powstają meble, buty czy torebki. Niektóre są tak dobrej jakości, że na pierwszy rzut oka można mieć problem z rozpoznaniem, czy mamy do czynienia ze skórą naturalną czy też z tzw. eko skórą. Skóry znacznie różnią się między sobą wyglądem, ale nie tylko – także strukturą. Wymieniamy i przybliżamy te najważniejsze różnice.
Skóra naturalna, co oczywiste, pozyskiwana jest ze zwierząt – ssaków, gadów czy nawet ptaków. By nie uległa naturalnemu rozpadowi, podlega garbowaniu i specjalnemu wykończeniu, dzięki czemu jest mniej podatna na uszkodzenia. Skóra syntetyczna jest natomiast imitacją skóry odzwierzęcej, powstaje z tkaniny powleczonej poliuteranem lub polipropylenem.
Odróżnienie skóry naturalnej od syntetycznej nie zawsze jest łatwym zadaniem, ale są pewne cechy charakterystyczne, które mogą to ułatwić:
Dziś praktycznie każdy rodzaj skóry naturalnej można zastąpić skórą syntetyczną. Nie musimy obawiać się niższej jakości, bo eko skóra powstaje przy użyciu bardzo zaawansowanej technologii. Może mieć nieograniczone wzory i różne właściwości, jak na przykład wodoodporność (musi jednak być wykonana z materiału powlekanego poliuteranem, czyli PU).
W Polsce popularne są skóry licowe, charakteryzujące się gładką powierzchnią. Powstają z nich m.in. buty, ponieważ jest to materiał odporny na wilgoć i różnego rodzaju zabrudzenia. Skóra licowa jest odpowiednio wyprawiona i pokryta specjalnymi woskami. Najczęściej stosowane są skóry licowe bydlęce, ale jeśli producent chce osiągnąć bardziej subtelny efekt, powinien wybrać skóry cielęce lub jagnięce.
Do luksusowych produktów idelanie nadaje się z kolei skóra typu Cordovan, która wyprawiana jest z tylnej części grzbietów końskich. Cechuje się bardzo dużą trwałością, odpornością na wilgoć i zabrudzenia. Nadaje się m. in. do produkcji luksusowych butów zimowych. Cordovan wymaga wyjątkowego traktowania, dlatego nie każdy potrafi ją garbować. Produkowana jest głównie w Stanach Zjednoczonych, Hiszpanii i Japonii.
Zamsz to nie nubuk
Zamsz i nubuk, które często ze sobą mylimy, zaliczamy do skór szorstkich. Zaskoczeni? Nic dziwnego, przecież jedna i druga skóra są miłe i delikatne w dotyku. Jednak ze względu na to, że nie są idealnie gładkie, to zaliczamy je właśnie do skór szorstkich.
Warto wiedzieć, że zamsz nie jest tym samym, co nubuk. Co odróżnia oba materiały?:
Warto wiedzieć, że choć zamsz czy nubuk są przyjemniejsze w dotyku niż skóra licowa, to jednak są zdecydowanie mniej odporne na wilgoć i zabrudzenia. Ciemnieją pod wpływem wody i wymagają systematycznej pielęgnacji i czyszczenia.
Skóra lakierowana jest piękna, błyszcząca i efektowna. Pozbawiona jest tzw. blizn, które zostały przykryte specjalną folią. Najlepiej wygląda na butach, torebkach czy kapeluszach, a zdecydowanie rzadziej używana jest do produkcji ubrań.
Skóra lakierowana ma też swoje minusy, m.in. przyjmuje obce barwniki, których nie można później usunąć Dlatego nie należy przechowywać na przykład torebek w sąsiedztwie innych, farbowanych rzeczy. Poza tym skóra lakierowana po latach zaczyna się kleić, co niestety jest oznaką końca jej żywota. Nie ma bowiem żadnego skutecznego sposobu na pozbycie się sklejania.
Skóry lakierowane wystarczy jedynie przecierać mokrą, delikatną szmatką. Pastowanie, nawilżanie czy olejowanie nic nie dadzą, a wręcz mogą zaszkodzić. Powierzchnia skóry jest zamknięta i pokryta folią, zatem żadne preparaty nie mogą się do niej przedostać.
Skóry z egzotycznych zwierząt są w Polsce mniej popularne ze względu na swoją cenę. Produkowane z nich buty, torebki czy paski należą do produktów luksusowych i zdecydowanie nie są na każdą kieszeń. Dlatego tak chętnie sięgamy po produkty z eko skóry, która doskonale imituje skóry egzotycznych zwierząt.
Najbardziej drogocenne są skóry z amerykańskich aligatorów, krokodyli czy jaszczurek. Najcenniejszą częścią skóry tych gadów jest brzuch, na którym łuski są gładkie i bardzo elastyczne. To z nich tworzy się wyroby z najwyższej półki.
Do egzotycznych zaliczymy też skóry z płaszczki, strusia czy pytona. Szczególnie ta pierwsza ma wyjątkową fakturę, niespotykaną nigdzie indziej. Daje ona możliwość tworzenia wyjątkowych i niepowtarzalnych rzeczy.