Zdiagnozowanie u dziecka zespołu Aspergera (nazywanego potocznie lekką odmianą autyzmu) jest dużym ciosem dla rodziców. Nagle dowiadują się, dlaczego ich pociecha jest „inna”, ma trudności z nawiązywaniem relacji z rówieśnikami, wymaga szczególnej uwagi wychowawczej i nie zadowala się zdawkowymi odpowiedziami na liczne pytania. Uczeń z zespołem Aspergera to także duże wyzwanie dla nauczycieli, dlatego rodzice koniecznie powinni naciskać na bliską współpracę ze szkołą. Na czym ta współpraca ma polegać? Wyjaśniamy to w naszym poradniku.
Rodzice nie mogą ukrywać faktu, że u ich dziecka zdiagnozowano zespół Aspergera. To i tak prędzej czy później wyjdzie na jaw, ponieważ nauczyciele zauważą nietypowe zachowanie ucznia. Lepiej więc uniknąć sytuacji, w której dziecko będzie np. karane, choć nie do końca ma wpływ na swoje postępowanie.
Rodzice przed pierwszym dniem szkoły powinni więc udać się do dyrekcji placówki i szczerze porozmawiać o problemach swojej pociechy. Dyrektor przekaże tę informację wychowawcy klasy, dzięki czemu dziecko od początku będzie mogło liczyć na zrozumienie.
Obowiązkiem rodziców dziecka szkolnego z zespołem Aspergera jest częste dowiadywanie się o postępy pociechy. Nie powinni się ograniczać wyłącznie do organizowanych dwa razy w ciągu semestru wywiadówek. Rodzice mają święte prawo, by np. raz w miesiącu spotkać się z wychowawcą i wypytać go o to, jak dziecko zachowuje się w klasie, czy ma kolegów, czy nie sprawia żadnych problemów wychowawczych, czy ma z czymś wyraźne trudności.
Dzieci z zespołem Aspergera raczej niechętnie komunikują swoje problemy w szkole, dlatego tak ważne jest, aby rodzice zachowali daleko idącą czujność. Nie mogą poprzestawać na zdawkowych pytaniach w stylu: „Jak Ci minął dzień w szkole?” Powinni regularnie nawiązywać dialog z dzieckiem, wypytywać o kolegów, ulubione przedmioty, nauczycieli. Pozwoli im to zebrać ważne informacje, które następnie będzie można przekazać wychowawcy i szkolnemu pedagogowi.
Utrzymywanie bliskiej współpracy ze szkołą jest niezwykle ważne, ponieważ pozwala znacząco ograniczyć ryzyko nieprzyjemności, na jakie narażeni są uczniowie z zespołem Aspergera. Nie wolno wychodzić z założenia, że każdy nauczyciel doskonale potrafi rozpoznać objawy tej przypadłości.