Zaskakująca nauka. Co ma ślepota śnieżna do… rzęs?

Oko jest jednym z najistotniejszych elementów ludzkiego ciała. Zdolność widzenia nie da się porównać z żadną inną. To dzięki niej jesteśmy w stanie poznawać świat, zdobywać pokarm i w ogóle – rządzić sobie w otaczającej rzeczywistości. W czasach prehistorycznych sprawny narząd wzroku warunkował jedną, najistotniejszą rzecz: przetrwanie.

Natura w swej zaskakującej drobiazgowości zatroszczyła się o to, by nasze oczy były chronione. Nie tylko wyposażyła nas w powiekę, oraz obdarzyła zdolnością mrugania i kanalikami łzowymi, aby chronić i nawilżać oko, ale również przysposobiła w rzęsy i brwi.

Dla kobiet mają one przede wszystkim rolę upiększającą, ale ich prymarna funkcja jest poważniejsza: rzęsy i brwi chronią oko przed zanieczyszczeniami, kurzem, brudem, owadami, a nawet wiatrem. Mało kto wie, że rzęsy w pewnym stopniu zapobiegają tzw. ślepocie śnieżnej.

Ślepota śnieżna powstaje przez zbyt silne i agresywne nasłonecznienie. Intensywne, zbyt jasne światło powoduje wówczas zapalenie spojówek i nabłonka rogówki. O tym, że przydarza się w ośnieżonych górach i na dużych wysokościach wie już niemal każdy. Warto jednak wiedzieć, że ślepota śnieżna może zaatakować oczy podczas pobytu na pustyni, plaży, a nawet przez zbyt intensywne światło reflektorów (przydarzyło się to m.in. księżnej Norwegii podczas udzielania wywiadu telewizyjnego).

Naukowo potwierdzonym faktem jest, że u ludzi posiadających długie, gęste rzęsy siatkówka oka jest bardziej zacieniona i nieco lepiej chroniona. Może więc odżywka do rzęs – czyli kosmetyk wydłużający i zagęszczający małe włoski, będący już od kilku lat kobiecą fascynacją – ma jeszcze jedną (małą, ale jednak) zaletę? Czy długie rzęsy mogą stać się ratunkiem przed ślepotą śnieżną? Nie należy tego traktować jako zabezpieczenie, zwłaszcza w ekstremalnych warunkach, warto jednak wiedzieć, że podczas spacerów w upalne, słoneczne dni wiele zawdzięczamy naszym rzęsom.